Buiten is het 65 graden onder nul. Je bevind je op 12 km hoogte.
Voor je zoontje is het de eerste keer dat hij zich in een vliegtuig bevind. Hij vind het dan ook zeer spannend en zit al een uur lang op zijn knietjes naar buiten te turen.
“Wilt u nog wat drinken meneer?” vraagt de vriendelijke stewardess.
“Ow uh, ja. Bedankt. Een glaasje water graag.”
Terwijl de stewardess je glaasje water inschenkt klinkt er, uit het niets, een gigantische knal.
KLABAAAAAAMMMMM!!!!
De 524 man die zich in de boeiing 747 bevinden schreeuwen doodsangsten uit. Het vliegtuig maakt een snoekduik, de lampen vallen uit en de zuurstofmaskers donderen naar beneden.
Paniek! Heel veel paniek!
Boven al het geschreeuw uit hoor je de gezagvoerder zeggen dat er niets aan de hand is. Alles is onder controle. Yeah right!
Hier klopt niets van, want het vliegtuig schud als een gek en je voelt dat het toestel met de punt naar beneden wijst.
De stewardess, die een mobiele versie van een zuurstofmasker draagt, rent door het gangpad heen en gebaard iedereen een zuurstofmasker op te zetten.
“DE DRUK IS WEGGEVALLEN! IEDEREEN! ZET JE MASKER OP! ” schreeuwt ze.
“EERST BIJ JEZELF! EERST BIJ JEZELF!”
Je kijkt naar je zoontje en ziet de tranen over zijn rood aangelopen gezichtje lopen. Hij is bang, heel bang. Net zoals jij.
“PAPPA, HELP!”
Direct kickt je vaderlijke instinct in; je grijpt naar het zuurstofmasker dat boven hem hangt en probeert het geheel op zijn gezicht te drukken.
“NEE! NEEEE! IK WIL NIET!”
“JAWEL! SNEL! ZET HET OP.”
“NEE NEE NEEEEE. IK BEN BANG!
Je zoontje werkt niet mee en het begint een aardig gevecht te worden om het masker op zijn gezicht te krijgen.
“EERST UW EIGEN MASKER. EERST UW MASKER!” schreeuwt de stewardess terwijl ze in paniek door de cabine heen rent.
Je negeert haar advies.
Het gevecht met je zoontje en het feit dat de reis niet zo verloopt als je had gehoopt, is de reden dat je in de stress schiet. Je begint te zweten en sneller te ademen. Je verbruikt veel zuurstof.
Zuurstof dat alleen te vinden is in je masker.
Het masker dat je nog steeds niet op hebt…
Door het zuurstof gebrek in de cabine begin je je slap te voelen. Je kop begint te tollen en je stem klinkt veel minder krachtig dan voorheen:
“Zet… Masker… Op… Gezicht…” brabbel je tegen je zoontje.
Je energie is weg, je zuurstof is op. Je laatste poging om het masker bij je zoontje op te zetten faalt.
Je klettert met je bakkes op de stoelleuning waardoor de bloed uit je neus schiet. Het maakt niet meer uit, want je bent toch al weg. Je bent buitenwesten.
Wat er daarna met je zoontje gebeurt?
Geen idee…
Jij Eerst!
We kennen ze wel. Van die mooie stewardessen die de veiligheid instructies voor doen. Ik als man kijk altijd graag… Maar als je ook echt goed oplet (wat bijna niemand doet) dan zie je dat ze het volgende te zeggen heeft:
“Als de druk in de cabine wegvalt zet dan uw zuurstofmasker, dat boven u naar beneden zal komen, op uw gezicht. Heeft u kinderen bij u, zet dan eerst uw eigen masker op. Daarna bij uw kind.”
Eerst bij jezelf, daarna bij je kind…
Dit klinkt heel tegenstrijdig maar het is het meest verstandigste wat je kan doen.
Want:
Als we een ander willen helpen, help dan eerst jezelf!
En dat geld niet alleen voor in het vliegtuig…
Voor jezelf zorgen. Hoe doe je dat?
We hebben geleerd om er voor elkaar te zijn, om voor elkaar te zorgen. Helemaal top! Maar vergeet niet dat we eerst zelf het zuurstofmasker op moeten zetten voordat we er voor een ander kunnen zijn.
Wil je voor iemand zorgen? Zorg dan eerst voor jezelf!
Ik wil je niet de les gaan wijzen hoe je voor jezelf moet zorgen. Daar heeft ieder zo zijn eigen manier voor. Ik kan je alleen vertellen wat het voor mijzelf betekend. Ik ben verre van perfect maar dit zijn mijn 3 puntjes van aandacht:
1. Genoeg slaap. Als ik goed uitgerust ben maak ik hele andere keuzes. Ook krijg ik veel meer gedaan als ik goed geslapen heb en stijgt mijn ‘levens geluk’ gigantisch. Slaap is belangrijk, maar door de vele tv programma’s, iPad’s, straatverlichting, en in het algemeen de uitvinding van het licht, blijven we langer wakker dan voorheen.
Ook staan we eerder op, om de file voor te zijn.
En als je erin geloofd dat tijd geld is, dan is slapen natuurlijk helemaal een dom idee.
Ik heb er een tijdje aan mee gedaan, zo weinig mogelijk uren slapen, en ik kan je zeggen dat het het domste, en gevaarlijkste, experiment was waar ik ooit aan heb meegedaan.
Van je fouten leer je.
2. Voeding. Ik ben niet vegetarisch, ik eet geen biologische producten en ik vreet me zo nu en dan klem aan een hamburger. Maar met mate. Ik let goed op met wat ik naar binnen gooi.
Ik heb er last van als ik kant en klare troep naar binnen prop. Soms is het niet anders, maar het heeft bij mij invloed op alles. Op mijn geest, lichaam, slaap (ik slaap onrustig als ik zooi eet), op mijn energie en op mijn humeur.
Slechte voeding zorgt ervoor dat ik niets gedaan krijg, me ongelukkig voel en mijn lichaam in een soort van survival modus terecht komt.
Om dan ook nog voor iemand te zorgen? Helaas, geen energie voor.
3. Zen Meditatie. Een appel of een hamburger? Een boek of een zoutloze film? Op tijd naar bed of tot diep in de nacht door knallen? Al deze beslissingen worden door één ding genomen; door mijn grijze massa.
En daarom vind ik het noodzakelijk om mijn brein goed te onderhouden.
Dat doe ik door dagelijks te mediteren.
Nu is meditatie veel en veel meer dan hersenonderhoud maar één van de grootste motivaties voor mij om te mediteren is om mijn bovenkamer scherp te houden.
Mijn grijze massa is mijn belangrijkste asset!
Het stuurt namelijk alles aan. Hoe ik de wereld zie, hoe ik handel, het zorgt voor nieuwe ideeën, het zorgt ervoor dat ik er voor mijn vriendin kan zijn wanneer het nodig is, het kiest wat ik eet en wat ik niet eet etc.
Reden genoeg om daar goed voor te zorgen!
Goed Voor Jezelf, Goed Voor Een Ander
Niet goed voor jezelf zorgen is hetzelfde als je zuurstofmasker niet opzetten wanneer de druk in de cabine wegvalt.
Het is dweilen met de kraan open. Dit creëert stress, waardoor we ons ongelukkig voelen en daardoor nog minder voor onszelf zullen zorgen.
En zo is de cirkel compleet.
Je kent ze vast wel… van die mensen die zich zelf helemaal kapot maken omdat ze voor iedereen willen zorgen? Of ben jij toevallig zo iemand? Ja? Mooi! Dan is deze voor jou:
Door niet goed voor jezelf te zorgen ontneem je jezelf de kans om er voor iemand te zijn.
Of deze: Omdat jij slecht voor jezelf zorgt leg je de verantwoording bij iemand anders! (Hopen dat die persoon wel goed voor zichzelf zorgt trouwens)
Yes, niet goed voor jezelf zorgen is mega egoïstisch.
Want hoe kan je anders je zoontje redden als je er zelf bewusteloos naast ligt?
**
De foto bovenaan dit artikel is een foto van mijn vriendin. Ze zorgt altijd heel goed voor haar zelf… en dus ook voor mij 🙂
– – –
Percy’s mailing
Join Percy’s ‘clubbie’ van toffe mensen en ontvang nieuwe artikelen, videos + boeken en documentaire tips geheel gratis in je mail!
Vul hieronder je mail adres in. Tof dat je van de partij bent!
— INSERT MAIL POP UP —
– – –
Bedankt voor het delen van dit artikel!
Bekijk de vlogs van Percy en Iris op het YouTube kanaal