“Konichiwa, met Japans familie restaurant Iichi, goede middag.”
“Ha, Percy hier! Ik wou graag reserveren voor vanavond, want ik heb wat te vieren.”
“Uw verjaardag?”
“Nee. Niet mijn verjaardag. Ik kom vieren dat ik 100 nieuwsbrief inschrijvingen heb.”
“…. Uh.. Wat?”
“100 nieuwsbrief inschrijvingen.”
“Uh… Ok… Met hoeveel man komt u?”
“Ik kom samen met mijn vriendin.”
“…. Alleen met uw vriendin?”
“Yup. En mijn naam is Percy. Percy Tienhooven. We zijn er rond 7 uur. Is dat ok?”
“Dat is goed.”
“Ok. Tot dan he. Doeg.”
De Feestdagen
We hebben heel veel feestdagen in Nederland. Echt heel veel. Goede vrijdag, 1e en 2e paasdag, Koningsdag, Bevrijdingsdag etc. En dan hebben we ook nog de vele verjaardagen, trouwerijen, diploma uitreikingen, jubileums en nog veel en veel meer.
Leef je samen met iemand uit een ander land dan kan je er nog een paar feestdagen bij optellen. Chinees nieuwjaar, het maan festival, bloesem festival, feest van de draak etc.
De groep Mannekoor Karrespoor zong het al:
“Het Leven dat is een groot feest, JAAALALALALA.”
Wat deze feestdagen veelal met elkaar gemeen hebben is dat ze zullen opduiken zonder dat we er daadwerkelijk iets voor hoeven te doen. Dit jaar ben je jarig en dat ga je waarschijnlijk ook vieren. En volgend jaar?
Dan ga je het weer vieren.
Dat is belangrijk, en meestal ook leuk, maar niet echt heel spannend. Het is net zoals met Pasen, Koningsdag, goede vrijdag en alle andere terugkomende feestdagen.
Ze komen en gaan.
Maar ik denk dat er nog een ander feest moet zijn. Het feest van je eigen succes! Het feest van je eigen behaalde overwinningen.
Hoe stom ze voor een ander ook kunnen zijn. Je eigen succesjes zijn te belangrijk om zomaar voorbij te laten gaan.
En daarom vierde ik dat ik 100 nieuwsbrief inschrijvingen had.
100 nieuwsbrief inschrijvingen
Toen ik met deze website begon ontstond de Grote Twijfel. Kan ik dit wel? Wil ik dit wel? Vinden mensen het wel interessant? Twijfel. Walt Disney heeft me flink geholpen, want ik moest denken aan wat hij zei:
“The way to get started is; stop talking and start doing.”
— Walt Disney
Dus minder ouwe hoeren en gewoon beginnen. Dus ik begon.
Maar hoe weet je of men het interessant vindt? En heeft men wel iets aan mijn artikelen? Ik zou dat gaan pijlen doormiddel van de nieuwsbrief inschrijvingen. Dat was mijn plan.
Als men zich zou inschrijven dan betekend dat twee dingen:
1. Dat ze de artikelen de moeite waard vinden om te lezen.
2. Dat men vertrouwen heeft dat ik goed omga met hun privé gegevens.
De site ging online, en ik had 2 inschrijvingen; Mijn goede vriend Koos en mijn moeder. Diezelfde week droomde ik dat ik een nieuwsbrief lijst had van maar liefst 68 mensen!
Ik heb geen idee hoe ik bij dit aantal was gekomen maar het was een aantal wat onbereikbaar leek. Daar zijn dromen voor denk ik. Toen ik wakker werd vertelde ik mijn droom aan Iris en zei tegen haar het volgende:
“Zodra ik 100 inschrijvingen heb, gaan we uit eten om het te vieren. Bij ons favoriete Japanse restaurant in Amstelveen.”
Stappen ondernemen
Met dromen kom je ver, maar niet heel ver. Je moet ook iets ondernemen. Om 100 inschrijvingen te hebben kwam ik met de volgende aanpak: Ik nodigde de eerste 20 mensen uit. Dat zijn goede vrienden en mensen waarvan ik denk dat ze het leuk vinden om deze site, met dit soort onderwerpen, te lezen. Een selecte groep weet dan van mijn site.
De volgende stap is om content te maken waar men iets mee kan en/of het gewoon leuk vind om te lezen. Ik ben ervan overtuigd dat als iets de moeite waard is om gelezen te worden dat men uiteindelijk zelf komt. Ik geloof daar veel meer in dan platte reclame.
Dus ik hoopte dat mijn site gevonden werd.
Of dat de selecte groep het de moeite waard vond om deze site door te sturen naar een goede vriend.
Eng, en weer had ik enorme twijfels. Maar mijn passie om een zaadje te planten bij iemand die zich daarna zou ontpoppen tot de beste versie van zichzelf, was groter dan mijn eigen twijfel. Ow, en Richard Branson hielp me ook een beetje. Hij zei:
“Screw it, lets do it.”
— Richard Branson
De tijd ging voorbij. Eerst 2 inschrijvingen. Een week later 6. Toen 8. 14. 23. 43. HOPPA 71! De droom was werkelijkheid geworden. Vreugde, feest! Kijken of het doorloopt, want bij 100 inschrijvingen zouden we uit eten gaan.
Ik had vertrouwen, en ging verder met content maken. Elke week een nieuw artikel. Geen reclame, niets opdringen, kijken of het potentie heeft.
73. 85. 93…. Tromgeroffel… 102!!! HOLY SHIT. VROUW! PAK JE JAS, WE GAAN SCHAFTEN!
Dat was in december en de teller staat momenteel op 128 inschrijvingen. En terwijl ik dit typ zie ik iemand erbij komen. 129! Werkt het leven zo? Is dat wat ze noemen het universum? Laten weten wat je diep van binnen wilt en het komt allemaal goed?
Ik begin er steeds meer in te geloven.
129 is niet heel veel. Verre van. Maar het geeft mij grote moed en motivatie om door te gaan. En alle e-mails die ik ontvang en de mensen die ik heb mogen ontmoeten hierdoor… Priceless.
Het belang van het vieren
Stel je voor. Nederland wint de Wereld Kampioenschap voetballen. We winnen en het team neemt de beker in ontvangst. Uit de tribunes klinkt geen applaus, geen slingers, geen camera’s. De spelers pakken hun jas en gaan direct naar huis.
Eenmaal in Nederland aangekomen staat er niemand op ze te wachten. Geen journalisten, geen schreeuwende fans en geen familie. Ze pakken de bus naar huis. De week erna is er ook geen huldiging en ook geen interviews.
Stel, je bent die voetballer uit dat team. Klinkt niet echt aantrekkelijk toch? Waarom zou je zo je best doen als er nooit wat te vieren valt? Wat een saai leven heb je dan. Een grijze massa.
Ik ben geen voetballer maar heb zo mijn eigen wedstrijden. En als ik daarbij win dan probeer ik dat te vieren. Iets vieren is leuk en zelfs heel belangrijk.
Het geeft je energie en de motivatie om je volgende doel te bereiken.
Wat zo een doel kan zijn?
Dat is aan jou. Mijn volgende doel is 500 nieuwsbrief inschrijvingen. Als ik dat bereikt heb dan trakteer ik mezelf en mijn vriendin op een weekendje weg. Niet ver, gewoon hier in de buurt. Het gaat erom dat het gevierd word. Al sta je even op je hoofd. Het is belangrijk dat je jezelf en het universum (of God, of Allah, of je schoonmoeder) laat weten dat je behaalde succes voor jou heel belangrijk is.
Het geeft het leven kleur.
Vier je eigen succes
Toen ik vier jaar oud was had ik eet problemen.Ik moest daarvoor naar eet therapie in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Op advies van de dokter deden mijn ouders het volgende: Op een kinderlijke kalender konden ik en mijn ouders zien hoe ik die week gegeten had.
Als ik iedere avond mijn bord leeg at dan werd dat genoteerd. Ik kreeg een kruisje. Als ik voor iedere dag een kruisje had staan, aan het eind van de week, dan kreeg ik een cadeautje. Of iets extra’s. Bijvoorbeeld later opblijven om de Mini Playback Show te kijken. In ieder geval; Het werd gevierd.
En ja, dat werkte donders goed.
En zo zitten we allemaal nog steeds in elkaar, alleen zijn we te oud om cadeautjes van onze ouders te krijgen. Daarom moeten we dat een beetje zelf doen.
Dus vier dat je je salaris binnen hebt. Vier dat je kind zijn eerst drolletje op de pot poept. Vier dat je eindelijk de zolder hebt opgeruimd na weken uitstel. Vier dat je 5 kilo bent afgevallen. Vier dat je een week zonder suiker hebt geleefd.
En nog beter; Vier het met iemand. Nodig desnoods vrienden uit. Ik zou het geweldig vinden als je me opbelt om iets te vieren wat jij belangrijk vind. No Matter what!
Zo. Dat was weer een artikel. Ik heb er een week over nagedacht, daarna opgeschreven en verstuurd via de nieuwsbrief.
En daarom is het nu tijd voor… FEEST!
– – –
Percy’s mailing
Join Percy’s ‘clubbie’ van toffe mensen en ontvang nieuwe artikelen, videos + boeken en documentaire tips geheel gratis in je mail!
Vul hieronder je mail adres in. Tof dat je van de partij bent!
— INSERT MAIL POP UP —
– – –
Bedankt voor het delen van dit artikel!
Bekijk de vlogs van Percy en Iris op het YouTube kanaal