Voor de podcast luisteraars: Momenteel is het half 12, nacht, in Taiwan. Ik ga het morgen inspreken! Excuses 🙂
32 kilo aan videobanden. Dat namen mijn opa en oma mee terug toen ze een reis hadden gemaakt door Indonesië.
Het land waar ze geboren zijn.
Mijn oma heeft alles gefilmd. Alles staat op tape!
Inclusief de momenten dat ze vergat de camera uit te zetten. (Je weet wel; dat je alleen de voeten ziet en je die twee ruzie hoort maken. Pure komedie!)
Mijn oma droeg altijd een giga grote camera met zich mee. Eentje waar Steven Spielberg jaloers op kan zijn.
Deze:
(De laatste camera die mijn oma in gebruik had. Haar andere waren duizend maal groter!)
En mijn opa? Die was pakezel.
Beladen met adapters, batterijen en langspeeltapes gingen ze samen op pad.
Iedere dag weer.
Eenmaal thuis aangekomen keken we samen de tapes terug. On-gemonteerd. Want ja. Hoe doe je dat? Video’s monteren?
Het waren leuke avonden.
Maar niet alleen de reis heeft oma op tape staan.
Haar hele kast zit nokkie vol met video videotapes. Van mijn dagelijks leven. Van mijn ziekenhuis bezoekjes. Van mijn eerste drolletje.
Je zou kunnen stellen dat oma één van de eerste vloggers in Nederland was. (Vlogger staat voor video blogger.)
Het is absoluut bijzonder om al die video’s terug te zien. Het is me veel waard.
En daarom heb ik, Percy Tienhooven, besloten om mijn oma te eren.
Ik zal, vanaf nu, in haar voetsporen treden.
Dit is waarom (en hoe):
Oma. Waarom al Die Moeite?
Toen oma laatst weer haar collectie tapes aan mij liet zien – en ik me het hubekelubus schrok toen ze vroeg of ik het allemaal wilde digitaliseren – vroeg ik aan haar:
“Oma. Waarom heb je altijd alles gefilmd?”
Ze zei: “Omdat het leven snel voorbij gaat en herinneringen verloren gaan.”
Een simpel antwoord met een stukje wijsheid die alleen oudjes zo mooi kunnen uitspreken.
“Ja oké. Maar is het echt de moeite waard om ALLES te filmen oma? Niet alles is even boeiend toch?”
“Juist de momenten die zo ‘normaal’ zijn, zijn later leuk om weer terug te zien Perc. Kijk maar, jij met opa in de moestuin. Hoe meer tijd voorbij gaat hoe belangrijker die bandjes zijn.”
En ja. Ze had gelijk. Opa is een tijdje geleden overleden. De beelden dat ik met hem in de moestuin in de weer ben zijn van onschatbare waarde.
Toen ik naar huis reed zette me dit enorm aan het denken…
Ik heb er wel eens over nagedacht om te vloggen. Om video’s te maken van ‘mijn leven.’
Ik heb een goede camera en ik weet hoe ik moet editten. Ik ben er zelfs mee afgestudeerd!
Maar ik heb me altijd afgevraagd: Waarom zou ik dat doen? Wie gaat dat kijken? Zo boeiend is mijn leven niet…
Wat zou ik in godsnaam moeten documenteren?
Volgens mijn oma is dit de verkeerde insteek…
Oma heeft namelijk nooit gefilmd met de reden om het te delen met een publiek. Om een YouTube kanaal te starten.
Nee. Haar beweegredenen waren simpel:
Oma filmde puur en alleen voor zichzelf!
Ze deed het om later haar herinneringen weer terug te halen. Om te zien waar ze geweest zijn. Om te zien hoe het leven voorbij is geschoten…
Deze insteek deed bij mij het volgende doen realiseren:
1.000.000 Woorden?
Als een een foto meer waard is dan 1000 woorden… is een video dan meer waard dan 1000 foto’s?
Ik denk van wel.
Bewegend beeld komt het meest in de buurt van ‘er daadwerkelijk zijn.’
Het is haast magisch hoe we onszelf voor de gek kunnen houden door naar een paar bewegende beelden te koekeloeren. Hoe het onze emoties in beweging zet.
Twee weken geleden vond ik namelijk een video van Iris en mij. Op YouTube. Van acht jaar geleden. Toen we elkaar net ontmoet hadden.
Ik moest bijna janken.
Niet omdat ik er zo belachelijk uit zag in dat veel te grote overhemd, maar puur door alle emoties die naar boven kwamen.
Ik zag hoe ik verandert ben als persoon. En hoe Iris giga positief gegroeid is.
Ons gehele leven kwam in een paar seconden voorbij. We hebben het filmpje een paar keer bekeken en we zijn mega dankbaar voor waar we nu in het leven staan.
Wow!
En dat deed mij het volgende besluiten;
Ik wil mijn leven documenteren! PUUR voor mezelf. Net zoals mijn oma!
En misschien… heel misschien kijkt er iemand wel eens mee.
Percy TV = In de Lucht!
Twee weken geleden ben ik begonnen. Met willekeurig mijn dag op te nemen. Vloggen.
Dat viel me zwaar tegen moet ik eerlijk zeggen…
Tegen een camera aan praten valt niet mee. Vooral in je eentje op straat sta je giga voor lul.
Ik heb mijn oma om advies gevraagd. Ik vroeg: “Oma, vindt je niet dat je voor aap staat als je staat te filmen?”
Nee. Ze vond van niet. Gewoon doen zei ze.
Alsof ik met de directie van Nike aan tafel zat… JUST DO IT!
So i did.
De dag dat ik mezelf bevrijdde van het lange mouwen verhaal heb ik daardoor nu wel op tape staan.
Dat was een zeer belangrijke dag in mijn leven. Een moment waar ik nog vaak aan terug zal denken. En nu dus zelfs terug kan kijken!
Ja. Die beelden zijn voor mij heel veel waard.
Het motiveert me om te kijken wat ik nog meer kan.
Wat Heb Jij Gisteren Gedaan?
Ik snap dat niet iedereen kan of wilt vloggen. Het is best een dedicated job! (He vloggers, als jullie dit lezen; RESPECT).
Maar misschien kan je wat meer foto’s maken van gebeurtenissen? Ook al zit iedereen te zeiken dat je die camera weer bij je hebt (dat gebeurd bij mij altijd, en juist DIE mensen vragen achteraf om de foto’s haha).
Misschien kan je, net zoals mijn oom, Hennie, een fotoboek van het gehele jaar maken?
Zodat je in een oog opslag al je mooie momenten kan zien?
En misschien, als je echt ballen hebt, kan je zelfs de minder leuke dingen vastleggen?
Een ziekenhuis moment? Ontslag op het werk? Een begrafenis van een geliefde? (Heb ik laatst gedaan. De familie was me zeeeeer dankbaar!)
Durf je het aan om je leven te documenteren? De ups EN de downs?
Ik ga het doen! Sterker nog; ik ben zelfs al begonnen…
Ik noem het; Percy TV!
(Als je hier klikt kan je de eerste afleveringen bekijken.)
Dus nu weet je waarom ik ben gaan vloggen. Dat alles dankzij mijn oma.
Zodra ik terug ben in Nederland laat ik het direct aan haar zien. Ik vermoed dat ze trots op me zal zijn 🙂
Bedankt voor het lezen EN… vanaf nu; bedankt voor het kijken 🙂
Cheers!
Percy
p.s. Klik hier om Percy TV te bekijken (niet uitlachen he. Toelachen, dat mag wel 😉 )
p.s.2. Abonneer je op mijn YouTube kanaal of meld je aan voor mijn persoonlijke mailing waar ik vanaf nu iedere week een artikel + een video naar je zal versturen. SPANNEND!!
– – –
Percy’s mailing
Join Percy’s ‘clubbie’ van toffe mensen en ontvang nieuwe artikelen, videos + boeken en documentaire tips geheel gratis in je mail!
Vul hieronder je mail adres in. Tof dat je van de partij bent!
— INSERT MAIL POP UP —
– – –
Bedankt voor het delen van dit artikel!
Bekijk de vlogs van Percy en Iris op het YouTube kanaal