Twee dagen geleden zijn we geland in Taiwan en werden we direct geconfronteerd met de mega drukte die Azië heet. Ik was even vergeten hoe hectisch het hier is.
Taiwan is net zo groot als Nederland en heeft pak hem weg 21 miljoen inwoners. Ding is… 3/4de van het land bestaat uit berg gebied!
Hier in Taiwan zijn de straten overvol, er is een constante flow van herrie en dat met een tropisch temperatuurtje. Het is alsof het altijd konningsdag is.
Fysieke ruimte is een extreme luxe.
Het gekke is, is dat ik me toch heel erg op me gemak voel hier in dit land. Ook al is het altijd en overal knetter druk, toch voel ik me best relaxt.
Doordat ik de taal amper spreek komt er niets van die drukte mijn grijze massa binnen. Het voeren van een stevig gesprek kan ik al helemaal vergeten. Ik hoef nergens aan te denken, ik hoef nergens op in te springen, nergens de weg te wijzen en nooit de dag te plannen.
Een beetje meer van dit graag
Deze enorme vrijheid, niets hoeven, niets kunnen, ervaar ik als een enorme bevrijding.
En toen dacht ik; Hoe kan ik in Nederland ook meer mentale ruimte creëren? Zou dat niet te gek zijn?
En wat zouden de punten zijn waar ik aan kan werken?
Vorige week schreef ik over hoe weinig spullen ik meenam. Ik maakte er zelfs een video van! Het niets bij me hebben voegt veel toe aan de ervaring ‘mentale rust.’ Maar ook het feit dat ik bijvoorbeeld het nieuws niet versta is best wel fijn. Iris en ik kijken in Nederland geen TV maar lezen we wel het nieuws via het internet. Al dat nieuws maakt me meestal alleen maar heel verdrietig en zorgt voor veel mentale onrust (onthoofdings video’s, oorlog, ebola, corruptie… ik krijg er de verkeerde energie van).
Doordat ik in Taiwan helemaal niets van het nieuws mee krijg, en me ook niet genoodzaakt voel om de boel te laten vertalen, ervaar ik zeeën van mentale ruimte.
Een ander ding is, is dat ik in Nederland altijd bezig ben met de dag te organiseren. Dat kost energie, dat kost tijd, dat kost moeite. Dat doen we allemaal, maar soms zijn we er wel heel druk mee besef ik me. Hier in Taiwan weet ik niet hoe het land werkt en loop ik als een baby achter mijn vriendin aan. Ik heb losgelaten dat ik de dag moet organiseren, ik heb het uit handen gegeven. Ik kan het toch niet doen!
En wow, dat is een zeer positieve ervaring! Meer mentale rust.
Ook al zijn de straten vol, komen de muren op je af en word je bijna vertrapt tussen de drukte die de mensheid heet… als je genoeg mentale ruimte kan creëren kan je best tegen een stootje.
Hoe doen we dat in Nederland?
“Ja leuk Percy, maar ik zit hier in Nederland. Niet in Taiwan. Wat heb ik hier allemaal aan?”
Ook ik kom over 3 weken weer naar Nederland en zal het dan weer aardig druk gaan krijgen. Dat weet ik donders goed. Maar toch ga ik het eens proberen om ook in Nederland meer mentale ruimte te creëren.
Hieronder drie punten die voor mijzelf van belang zijn om dat voor elkaar te krijgen:
Minder projecten doen. Doordat ik hier totaal ben afgezonderd van het dagelijkse Nederlandse bestaan, kan ik me heel goed concentreren op wat ik echt wil doen. En dat is mijn website flink doorzetten (wat je nu leest). Artikelen schrijven. Filmpjes maken. Ervaringen delen met de wereld. Mensen hopelijk mogen inspireren en aanzetten tot. Dat vind ik toch wel heel leuk om te doen merk ik. Doordat ik momenteel helemaal niets anders om handen heb gaat al mijn focus naar dit project.
En het lijkt alsof het universum antwoord, want doordat ik van de week mijn eerste filmpje online zette stromen de nieuwsbrief inschrijvingen binnen! Bedankt iedereen, en welkom.
Dus meer focussen op 1 ding levert ook nog eens een beter resultaat op. (momenteel lees ik het boek The ONE Thing van Gary Keller & Jay Papasan).
De touwtjes uit handen geven. Ik ben hier en daar toch best een control freak. Ik wil alles weten en alles zelf doen. Hier in Taiwan heb ik geen zeggenschap over wat we gaan eten, wat we gaan doen, waar we heen gaan en hoe laat we ergens moeten zijn. Ik weet het namelijk niet. Ik weet niet hoe dit land werkt. Dus heb ik het ook maar opgegeven om de controle in handen te houden.
Resultaat? Enorm veel mentale ruimte!
Minder nieuws en media checken. Zoals ik al zei, in Nederland krijgen we van alles om ons en over ons heen gegooid via de tv reclames, radio, internet, billboards etc. Ook al lees je het misschien niet, je krijgt het toch mee. Zo werkt reclame. Onbewust.
Maar in Taiwan kan ik niets lezen, dus het werkt reclame zelfs niet onbewust. Alle merken ken ik niet en ik zie alleen maar mannen in pakken op de posters en mooie glimlachende vrouwen. Ik vind het allemaal wel best. Beetje plaatjes kijken.
In Nederland zou het denk ik best wel eens goed zijn om ons zelf wat minder bloot te stellen aan al deze media. Ja, dat is moeilijk, en we hoeven niet in een hutje op de hei te gaan wonen, maar zo nu en dan even geen nieuws of reclame zal een mens goed doen. En we missen toch niets…
Deze drie dingen zijn de eerste, kleine, praktische stappen voor mij naar een leventje met meer mentale ruimte.
Doe je mee?
Fysiek vs Mentaal
De wereld om ons heen begint vol te raken en de tijd dat iedereen een groot stuk land bezat is allang voorbij. Fysieke ruimte is niet meer te betalen. Hier in Taiwan niet, en al helemaal niet in Nederland. Er is dus nog maar één manier om rustig te blijven ademenen in de 21ste eeuw.
En dat is door het creëren van zoveel mogelijk mentale ruimte.
– – –
Percy’s mailing
Join Percy’s ‘clubbie’ van toffe mensen en ontvang nieuwe artikelen, videos + boeken en documentaire tips geheel gratis in je mail!
Vul hieronder je mail adres in. Tof dat je van de partij bent!
— INSERT MAIL POP UP —
– – –
Bedankt voor het delen van dit artikel!
Bekijk de vlogs van Percy en Iris op het YouTube kanaal